എന്നാലും എന്നാലും അച്ഛനെന്നെ
തല്ലിയല്ലോ....?
ചുമ്മാതെ ചന്നം പിന്നം..
ജന്മദിനമായിരുന്നല്ലോ
ഇന്നെന്റെ
സമ്മാനവും കൊണ്ടച്ഛന്
വരുന്നതും കാത്ത്
ഞാനിരിക്കയായിരുന്നു
വല്ലാതെനിക്കു വേദനിച്ചു...
ഉള്ളിലെ നോവത് മാറുമോ...?
എത്രമറക്കുവാന്
ശ്രമിച്ചാലും
വെല്ലോടമങ്ങ് പോയാലോ...?
ഇല്ലാ അതിനുളള ധൈര്യവും
എന്നാലും അങ്ങനെ പറഞ്ഞല്ലോ
കുഞ്ഞു പെങ്ങളെ ഞാന്
തള്ളിമറിച്ചിട്ടെന്ന്
അമ്മരണ്ടാണെങ്കിലും
അച്ഛന്റെ മകളല്ലേ...?
പുന്നാര കൊച്ചനുജത്തി
എന്നോടെന്തൊരിഷ്ടമാണെന്ന
വള്ക്കെന്നോ...
പിന്നാലെ
എന്നെപ്പിടിക്കുവാനായി
കുഞ്ഞിക്കാല്വെച്ചോടി
വന്നതാണ്
എങ്ങോ തട്ടി വീണുപോയി......
മെല്ലെമെല്ലെയാകുഞ്ഞിക്കരച്ചില്
കാതില് വന്നലയ്ക്കെ
തുള്ളിയനുഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട്
മുന്നില് വന്ന് നില്ക്കുന്നു ഇളയമ്മ...
കൊന്നുകളയും ഞാനിന്ന്
നിന്നെ
തിന്നാനും കുടിക്കാനും
ചുമ്മാതെ
കിട്ടുന്നതിന്റെ
അഹങ്കാരമല്ലേ...?
നിന്നച്ഛനൊന്നിങ്ങോട്ട്
വന്നോട്ടെ
രണ്ടിലൊന്നിന്നറിയാനുണ്ട്
വയ്യ സഹിക്കുവാന് ഇനിയും
കൊണ്ടുചെന്നാക്കണം വല്ലയനാഥ
മന്ദിരത്തിലും....
തൊട്ടുപോകരുതിനിമേല്
കുഞ്ഞിനേ.......
എന്നിട്ടും കലിയടങ്ങുന്നതേ
യില്ലിളയമ്മയക്ക്
പല്ലുഞെരിച്ചുകൊണ്ട് വന്ന്
എന്നെപ്പിടിച്ചുലച്ചുതള്ളുന്നു
നല്ലോരു പുള്ളിയുടുപ്പായിരുന്നതിന്
ചില്ലുബട്ടന്സുകള്
പൊട്ടിയിടര്ന്ന്
വീണ് ചിന്നിച്ചിതറുന്നു.....
അമ്മ എന്നെന്നേക്കുമായി
മണ്ണിലേക്കുറങ്ങാന്
പോകുന്നയാണ്ടില്
ജന്മദിനത്തിന് ഒന്നിച്ച്
പോയെടുത്തതാണ്......
വര്ണ്ണമാളികപോലുള്ളൊരാ
തുണിക്കടയില് നിന്നും
ഏറെ തെരെഞ്ഞൊടുവില്
അമ്മകണ്ടെത്തിയതാണി
പുളളിയുടുപ്പ്....
കൊച്ചുകുടസ്സുമുറിയില്
നിന്ന്
ഞാനതണിഞ്ഞുവരവേ
വിസ്മയം പൂണ്ടമ്മയെന്നെ
നോക്കുന്നു......
നല്ല ചേര്ച്ചയുണ്ടെന്റെ
പൊന്നുമകന്
അമ്മപറയുന്നു നല്ല ചിരിയോടെ
പിന്നെയുമെന്തക്കയോ
വാങ്ങിക്കൂട്ടി
വര്ണ്ണക്കവറുകളുമായി
സ്റ്റെപ്പിറങ്ങുമ്പോള്
വല്ലാതെയൊന്നു
കിതച്ചുവോ അമ്മ....
അന്നുതുടങ്ങിയതാണീ
ജീവിതത്തിന്
കിതപ്പ്.....
വിങ്ങിവിങ്ങിക്കടന്നുപോം
ദിനരാത്രങ്ങള്....
വല്ലാതെ കൂടിപ്പോയമ്മക്ക്
എന്നാരോ
അടക്കിപ്പറയുന്നല്ലോ
അന്നാശുപത്രിതന് നീണ്ടയിട
നാഴിയിലൂടെ
അച്ഛന്റെ
കൈമുറെകെപ്പിടിച്ച്
ചെന്നുകയറുമ്പോഴുണ്ട്
പച്ചവിരിയിട്ട
ലോഹക്കട്ടിലില്
അമ്മകിടക്കുന്നു....
ഏതോ അന്യമാം നിഴല്
ചിത്രംപോലെ
മുടിയാകെക്കൊഴിഞ്ഞ്
ഏറെ വിവശയായി...
ഒന്നും
മനസ്സിലായതേയില്ല
മറ്റൊരു കൌതുകകാഴ്ച പോല്
ഞാനത് നോക്കി നില്ക്കവേ
എന്റെ കൊച്ചുകൈകള്
അച്ഛന്റെ കൈയില് ചേര്ത്തുപിടിച്ച്
കണ്ണീരിറ്റിച്ചു കൊണ്ടമ്മ
പറയുന്നു
പൊന്നുമകനെ ഞാന് നിങ്ങളെ
ഏല്പിക്കുന്നു
നല്ലോണംനോക്കണം..!
നല്ലോണം നോക്കണം.....!
എന്നാലും അച്ഛനെന്നെ
തല്ലിയല്ലോ....!
ചുമ്മാതെ ചന്നം പിന്നം..
പിന്നാമ്പുറത്ത് പോയിരുന്നു
ഞാന് വിങ്ങിക്കരയുമ്പോള്
തെക്കിനി മുറ്റത്ത് നിന്നൊരാ
കുഞ്ഞോല തുമ്പൊന്നുലയുന്നു
എങ്ങുനിന്നോ ഒരു കാറ്റ് വന്ന്
മെല്ലെപ്പറയുന്നു...
പൊന്നുമകനേ കരയാതെ.....
പൊന്നുമകനേ കരയാതെ...
എന്നാലും...എന്നാലും...
( പൊന്നു മകനേ........... നീ ഇരുട്ടത്ത് ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന്
വിതുമ്പുകയാണോ ...എങ്ങനെ നിന്നെയാശ്വസിപ്പിക്കണമെന്ന് ദുര്ബല ഹൃദയനായ ഈ കവിക്കും
അറിയില്ല.......വന്നു കയറുമ്പോള് നിന്റെ അച്ഛന്റെ കൈയില് ഒരു പൊതിയുണ്ടായിരുന്നല്ലോ...അത്
നിനക്കുളള ജന്മദിന സമ്മാനമാകട്ടെ എന്ന് ഞാനും വെറുതെ ആശിക്കുകയാണ്.നിന്നെ
ആശ്വസിപ്പിക്കാന് തക്കവണ്ണം നല്ല വാക്കുകള് പറയാന് എന്റെ തൂലിക അശക്തമാണ്.
നിങ്ങളുടെ നല്ല വാക്കുകള്ക്ക് ഒരുപക്ഷേ വിങ്ങുന്ന ആ കൊച്ചു ഹൃദയത്തിന്
തെല്ലൊരാശ്വാസം പകര്ന്നു നല്കാന് കഴിഞ്ഞേക്കും... )