എന്നെത്തേയും പോലെയിന്നും
അച്ഛനെന്നെ വിളിക്കാന് വരുമോ....?
സ്കൂളു വിട്ടതിന് മണി മുഴങ്ങുന്നു..
ഒച്ച ബഹളങ്ങള്ക്കിടയില് മുങ്ങി
കൊച്ചുകണ്ണുകള് ജനലഴികള്ക്കിടയിലൂടെ
പുറത്തേക്കെറിഞ്ഞ് ഉണ്ണിയിരിക്കുന്നു....
മഞ്ഞവെയിലിനൊപ്പം മഞ്ഞു തൂവല് പോലെ
മഴപെയ്തിറങ്ങുന്നു....
പുളളിക്കുട നിവര്ത്തി
ആരോ വരുന്നുണ്ടല്ലോ....?
അല്പം കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സുമായി
അച്ഛനല്ല...അച്ഛനെപ്പോലൊരാള്
വന്ന് കുട്ടികളുമായിപ്പോകുന്നു.
അച്ഛനിനി ഉണ്ണിതന് കൊച്ചു
കൈവരല് പിടിക്കാന് വരില്ലന്ന്
നിശ്ചയമുണ്ടെങ്കിലും വെറുതെ
ഉണ്ണി നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്..
ഒത്തിരി മുത്തം നല്കിയോരാ
ചുണ്ടില് വെളളമിറ്റിച്ചുണ്ണിയും
വെച്ചു കൊടുത്തിരുന്നല്ലോ
എള്ളും പൂവും.....
വെള്ള പുതച്ചച്ഛനെ തെക്കിനി
പറമ്പില് കൊണ്ടുപോയി
വെട്ടിപ്പിളര്ന്നിട്ട കൊച്ചുമൂവാണ്ടന്
മാവിന്റെ ചില്ലകളടുക്കി
ചുട്ടെരിച്ചതും.......
പുത്തനേതോ കാഴ്ച കണ്ടതുപോലെ
ഉണ്ണിയും നോക്കിനിന്നതാണല്ലോ...
എത്ര ദിനരാത്രങ്ങള് പറ്റിച്ചേര്ന്നു
കിടന്ന ആ നെഞ്ചിന് കൂടാണ്
ഉണ്ണി കാണെ കാണെ കത്തിയരിഞ്ഞത്
അന്നതില് പിന്നെയുമെത്ര ദിനരാത്രങ്ങള്
ഒട്ടു മോര്ക്കുവാനിഷ്ടമില്ലാതെ
ശുഷ്കിച്ചുണങ്ങി കടന്നു പോയി....
മച്ചിന്റെ കീഴെ കറങ്ങുന്നുണ്ടിപ്പഴും
അച്ഛന് ജീവനെ പറത്തിവിട്ടോരാ
ഫാന്.....!
കണ്ണൊന്നടച്ചാലോ മുന്നില് വന്നു
നൃത്തം ചെയ്യുന്നതാ അഗ്നിച്ചിറകുകള്....
പെയ്ത് കൊതി തീരാത്തമഴപോലെ
അമ്മയിപ്പോഴും ഇടയ്ക്കിടെ
വിങ്ങുവാറുണ്ട്.......
ഒക്കെ കഴിഞ്ഞുപോയില്ലേ.....
ഇന്നറേ നാളുകള്ക്കു ശേഷം
പണ്ടു വന്നുകയറിയതേ പരിഭ്രമത്തില്
ഉണ്ണി വീണ്ടും സ്കൂളില് വന്നതാണ്
അമ്മയുമിന്നാദ്യമായി ദൂരെ
ദിക്കിലേതോ ജോലിക്കു പോകുന്നുണ്ട്
വരുവാനേറെ വൈകുമെന്ന്
അമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നതാണല്ലോ...
പോകുവാനിറങ്ങും നേരം
മാറോട് ചേര്ത്തു നിര്ത്തി
നെറ്റിത്തടത്തില് കണ്ണീരുപ്പു പടര്ന്ന
ഒരുമ്മ നല്കികൊണ്ട്
അമ്മ പിന്നെയുമെന്തോ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ..?
കുട്ടികളൊക്കെ പോയിക്കഴിഞ്ഞതിന് -
വല്ലാത്ത ശൂന്യതയില് സ്കൂള്
തുറിച്ചു നോക്കുന്നു........
മെല്ലയിറങ്ങുകയാണുണ്ണി തനിച്ച്
സ്കൂളില് നിന്നാദ്യമായി....
ഇത്തിരിയേറെ ദൂരമുണ്ട്
വീട്ടിലേക്കെന്നാലും
അച്ഛനോടൊപ്പം നടന്നു കണ്ട
വഴിച്ചിത്രങ്ങള് ഒന്നൊന്നായി
മുന്നിലുണ്ട്.....
ദിക്കുകളൊട്ടും പരിചയം പോരാ
കാട്ടു വഴിമൂലയില്
പണ്ടച്ഛന് പറഞ്ഞ പോലെ
കുട്ട്യോളെ പിടിത്തക്കാര്
ചോരക്കണ്ണുകളുമായി
പതുങ്ങിയിരിപ്പുണ്ടാകുമോ.?
എങ്കിലുമുണ്ണി നടയ്ക്കുകയാണ്
കുഞ്ഞൊരേങ്ങല് ആ തൊണ്ടയില്
വന്ന് കുരുങ്ങുന്നുണ്ടോ....
പിന്നില് നിന്നേറെ പരിചയമുളള
ആ വണ്ടിയുടെ ഹോണ് മുഴങ്ങുന്നല്ലോ..
ഒരു നിമിഷം വെറുതെയെങ്കിലും
ഉണ്ണിയൊന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞ്
നോക്കികൊളളട്ടെ.........!
( എന്റെ കുഞ്ഞേ ഞാനെന്താണ് പറയേണ്ടത്........ സകൂളില് നിന്ന് തനിച്ചുളള നിന്റെ ആദ്യത്തെ മടക്കയാത്രയ്ക്ക് ഞാന് എല്ലാ മംഗളങ്ങളും നേരുന്നു...... നിനക്ക് വഴിതെറ്റില്ല...എനിക്കുറപ്പുണ്ട്.....കവിതയിലൂടെയാണെങ്കിലും നിനക്ക് അനാഥത്വം പകര്ന്നു തന്നതിന് ഞാന് നിന്നോട് മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു..)